مقایسه موفقیت بی حسی نخاعی در بیماران مرد معتاد و غیر معتاد

مقدمه: در سالهای اخیر سوء مصرف مواد مخدر و مسأله اعتیاد، پا را از مرزهای بهداشتی و درمانی فراتر نهاده و به یک معضل اجتماعی – درمانی تبدیل شده است. از طرفی می توان بی حسی نخاعی برای انجام جراحی در اندام تحتانی برای بیمارانی که بیماریهای ریوی و بیماری سیستمیک مثل دیابت، اختلالات کبدی، اختلالات کلیوی و. . . دارند می توان به عنوان روش انتخابی استفاده کرد. در افراد معتاد هم ممکنست مشکلات ریوی هم زمان و شاید همراه مشکلات قلبی – عروقی احتمالی وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی موفقیت بی حسی نخاعی در افراد معتاد نسبت به افراد غیر معتاد است. این مقاله استخراج شده از پایان نامه دانشجویی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شده است. حجم نمونه 50 نفر بوده است که به دو گروه 25 نفری معتاد و غیر معتاد تقسیم شدند و همگی برای عمل جراحی آماده شده بودند. محدوده سنی بیماران 50-25 سال و محدوده قدی 180-165 سانتیمتر انتخاب شد. برای تایید اعتیاد یا عدم اعتیاد از تست ادراری مرفین استفاده شد. همه بیماران در وضعیت نشسته با دو سی سی لیدوکائین 5 درصد در فضای بین مهره ای l3-l4 تحت بی حسی نخاعی قرار گرفتند و پس از گذشت 5 دقیقه از انجام بی حسی، سطح بی حسی در بیماران بدون اطلاع آنان با روش needle بررسی شد. اطلاعات لازم ثبت گردید و در نهایت داده ها توسط نرم افزار 10 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمون دقیق فیشر برای تحلیل اطلاعات استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: بی حسی نخاعی در افراد معتاد هم بی حسی خوبی ایجاد می کند و برای بیماران کاندید جراحی روش مناسبی است. یافته ها: موفقیت بی حسی نخاعی در هر دو گروه معتاد و غیر معتاد صد درصد بود. با شروع عمل جراحی دو نفر (8%) از گروه غیر معتاد و 5 نفر (20%) از گروه معتاد اظهار به درد داشتند. با بررسی مجدد سطح بی حسی در این موارد بدون اطلاع بیمار تمامی این موارد هم بی حسی داشتند که به عنوان تمارض کننده به درد در نظر گرفته شدند.